| بررسی اثر بخشی آموزش مولفه های هوش هیجانی بر خودکارامدی و مهارت های ارتباطی دانش آموزان پسر |
| کد مقاله : 1223-6MEDUCT (R1) |
| نویسندگان |
|
امیررضا حقی هابیل *، امیر شیرخانی، سید پارسا اسداللهی، محمدعرفان رضایی دانشجو |
| چکیده مقاله |
| هدف این پژوهش بررسی تأثیر آموزش مؤلفه‌های هوش هیجانی مدل بار-آن بر خودکارآمدی دانش‌آموزان پسر مقطع متوسطه است. هوش هیجانی، به‌عنوان مجموعه‌ای از توانایی‌ها درک، مدیریت، و بهره‌گیری از هیجان‌ها، بر ابعاد مختلف زندگی فردی و اجتماعی تأثیر می‌گذارد. مدل بار-آن با تأکید بر مؤلفه‌هایی همچون خودآگاهی، خودتنظیمی، همدلی، و مهارت‌های بین‌فردی، به رشد و توسعه هیجانی افراد کمک می‌کند. خودکارآمدی نیز به باور فرد در توانایی انجام موفقیت‌آمیز وظایف و دستیابی به اهداف تعریف می‌شود و از عوامل مهم در پیشرفت تحصیلی و رشد روان‌شناختی دانش‌آموزان به‌شمار می‌آید. در این پژوهش، نمونه‌ای از دانش‌آموزان پسر به‌صورت تصادفی انتخاب و به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش طی جلسات آموزشی تحت آموزش مؤلفه‌های هوش هیجانی قرار گرفت. نتایج تحلیل داده‌ها نشان داد که آموزش این مهارت‌ها تأثیر معناداری بر افزایش خودکارآمدی در گروه آزمایش داشته است. یافته‌ها نشان‌دهنده اهمیت طراحی برنامه‌های آموزشی مبتنی بر هوش هیجانی برای ارتقای عملکرد تحصیلی و روان‌شناختی دانش‌آموزان است. |
| کلیدواژه ها |
| 1. هوش هیجانی (Emotional Intelligence) 2. مدل بار-آن (Bar-On Model) 3. خودکارآمدی (Self-Efficacy) 4. آموزش هیجانی (Emotional Training) 5. مهارت‌های بین‌فردی (Interpersonal Skills) 6. خودآگاهی (Self-Awareness) 7. خودتنظیمی (Self-Regulation) 8. عملکرد تحصیلی (Academic Performance) 9. توسعه فردی (Personal Development) 10. آموزش و پرورش (Education) 11. روان‌شناسی مثبت‌گرا (Positive Psychology) 12. دانش‌آموزان پسر (Male Students) 13. برنامه‌های آموزشی (Educational Programs) 14. رشد هیجانی (Emotional Development) 15. اثربخشی آموزشی (Educational Effectiveness) |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی |