مقایسه استرس والدگری و هماهنگی زناشویی در مادران داری کودک مبتلا به اتیسم و عادی
کد مقاله : 1200-6MEDUCT
نویسندگان
سید امید ستوده ناورودی *1، اکرم ایران پور1، نورا فرخی2
1آموزش و پرورش
2موسسهئ غیر انتفاعی راهبرد شمال
چکیده مقاله
یکی از بیماری‌های جدی از گروه بیماری‌های رشدی اختلالات طیف اتیسم بوده که در اوایل دوره کودکی (معمولاً قبل از سه‌سالگی) ظاهر می‌شود. هدف پژوهش حاضر مقایسه استرس والدگری و هماهنگی زناشویی در مادران داری کودک مبتلا به اتیسم و عادی می‌باشد. این پژوهش از نوع علی مقایسه‌ای است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه مادران دارای کودک مبتلا به اتیسم و مادران دارای فرزند عادی در سه ماهه اول سال 1403 بودند. حجم نمونه این پژوهش تعداد 112 شرکت کننده (52 مادر دارای کودک مبتلا به اتیسم و 60 مادر دارای فرزند عادی) که با توجه به شرایط ورود به پژوهش و به شیوه نمونه‌گیری در دسترس(مادر دارای کودک مبتلا به اتیسم) و نمونه‌گیری هدفمند (مادر دارای فرزند عادی) انتخاب و با استفاده از پرسشنامه‌های استرس والدگری و هماهنگی زناشویی مورد بررسی قرار گرفتند. جهت تحلیل داده‌ها از تحلیل واریانس چند متغیری و تی مستقل استفاده شد. تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم افزار SPPS-ver20 انجام شد. نتایج نشان داد که بین استرس والدگری و هماهنگی زناشویی در مادران داری کودک مبتلا به اتیسم و عادی تفاوت معنی‌داری وجوددارد(05/0>P). از نتایج می‌توان نتیجه گرفت که مادران دارای فرزند اتیسم، استرس والدگری و ناهماهنگی زناشویی بیشتری را تجربه خواهند کرد که این مساله آن‌ها را در معرض خطر قرار می‌دهد.
کلیدواژه ها
استرس والدگری، هماهنگی زناشویی، مادران کودکان اتیسم
وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی