مقایسه استرس والدگری و هماهنگی زناشویی در مادران داری کودک مبتلا به اتیسم و عادی |
کد مقاله : 1200-6MEDUCT |
نویسندگان |
سید امید ستوده ناورودی *1، اکرم ایران پور1، نورا فرخی2 1آموزش و پرورش 2موسسهئ غیر انتفاعی راهبرد شمال |
چکیده مقاله |
یکی از بیماریهای جدی از گروه بیماریهای رشدی اختلالات طیف اتیسم بوده که در اوایل دوره کودکی (معمولاً قبل از سهسالگی) ظاهر میشود. هدف پژوهش حاضر مقایسه استرس والدگری و هماهنگی زناشویی در مادران داری کودک مبتلا به اتیسم و عادی میباشد. این پژوهش از نوع علی مقایسهای است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه مادران دارای کودک مبتلا به اتیسم و مادران دارای فرزند عادی در سه ماهه اول سال 1403 بودند. حجم نمونه این پژوهش تعداد 112 شرکت کننده (52 مادر دارای کودک مبتلا به اتیسم و 60 مادر دارای فرزند عادی) که با توجه به شرایط ورود به پژوهش و به شیوه نمونهگیری در دسترس(مادر دارای کودک مبتلا به اتیسم) و نمونهگیری هدفمند (مادر دارای فرزند عادی) انتخاب و با استفاده از پرسشنامههای استرس والدگری و هماهنگی زناشویی مورد بررسی قرار گرفتند. جهت تحلیل دادهها از تحلیل واریانس چند متغیری و تی مستقل استفاده شد. تحلیل دادهها با استفاده از نرم افزار SPPS-ver20 انجام شد. نتایج نشان داد که بین استرس والدگری و هماهنگی زناشویی در مادران داری کودک مبتلا به اتیسم و عادی تفاوت معنیداری وجوددارد(05/0>P). از نتایج میتوان نتیجه گرفت که مادران دارای فرزند اتیسم، استرس والدگری و ناهماهنگی زناشویی بیشتری را تجربه خواهند کرد که این مساله آنها را در معرض خطر قرار میدهد. |
کلیدواژه ها |
استرس والدگری، هماهنگی زناشویی، مادران کودکان اتیسم |
وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی |