| پیشبینی خوشبینی بر اساس ویژگی های شخصیت در دانش آموزان دختر مقطع متوسطه شهر شهرکرد |
| کد مقاله : 1194-6MEDUCT |
| نویسندگان |
|
پریا قاسمی نژاد *1، مریم چرامی2 1آموزگار رسمی آموزش و پرورش، شهرکرد، ایران 2گروه آموزش روانشناسی و مشاوره، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران |
| چکیده مقاله |
| خوشبینی به عنوان یکی از مؤلفه‌های روانشناسی مثبت‌گرا (بخشیان و کاوه، 1397) به انتظار تعمیم یافته در مورد احتمال وقوع اتفاقات مثبت در آینده اشاره دارد (Scheier and Carver, 1985). هدف پژوهش حاضر پیشبینی خوشبینی بر اساس ویژگی های شخصیت در دانش آموزان دختر مقطع متوسطه شهر شهرکرد بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش حاضر شامل کلیه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول شهر شهرکرد بود که تعداد آن‌ها 1300 نفر است و از آن بین تعداد 350 نفر به صورت نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه خوشبینی شییر و کارور(1985) و پرسشنامه ویژگی‌های شخصیتی نئو کاستا و کری(1992) بود. در این مطالعه به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از تحلیل رگرسیون گام‌به‌گام استفاده شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 23 تحلیل شد. نتایج نشان داد بین خوشبینی با ویژگی‌های شخصیتی برون‌گرایی و گشودگی رابطه مثبت و معنادار و بین خوشبینی با روان رنجور خویی رابطه منفی معنادار وجود دارد؛ اما بین خوشبینی با توافق پذیری و وظیفه شناسی رابطه معناداری به دست نیامد. بنابراین گشودگی (01/0p< و 37/10 =t)، برون‌گرایی (01/0p< و 06/5 =t)، روان‌رنجورخویی (01/0p< و 05/3- =t) و وظیفه‌شناسی (05/0p< و 35/2 =t) در چهار گام پیشبینی کننده خوشبینی بوده اند. |
| کلیدواژه ها |
| خوشبینی ، ویژگی‌های شخصیتی، روانشناسی مثبت‌گرا |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی |