| رابطه حساسیت اضطرابی و احساس تنهایی با نوموفوبیای نوجوانان: نقش تعدیلگر جنسیت |
| کد مقاله : 1155-6MEDUCT (R2) |
| نویسندگان |
|
فاطمه پورآقا رودبرده *1، آتنا عطایی2 1عضو هیات علمی موسسه آموزش عالی راهبرد شمال 2موسسه آموزش عالی سیمای دانش |
| چکیده مقاله |
| هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه حساسیت اضطرابی و احساس تنهایی با نوموفوبیای نوجوانان با نقش تعدیلگر جنسیت بود. روش این پژوهش توصیفی-همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش‌آموزان دختر و پسر مقطع متوسطه اول مدارس دولتی شهر رشت در سال 1403-1402 بود که از بین آن‌ها 200 نفر به شیوه نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش، شامل پرسشنامه‌های نوموفوبیا (NMP_Q) (Yildirim & Correia, 2015)، حساسیت اضطرابی (ASI) (Silverman et al, 1991) و فرم کوتاه مقیاس احساس تنهایی اجتماعی-عاطفی (SELSA-S) (2004 DiTommasso et al,) بود. تحلیل داده‌ها با استفاده از همبستگی گشتاوری پیرسون و رگرسیون تعدیلگر و با استفاده از نرم افزار26SPSS- انجام شد. یافته‌ها نشان داد که رابطه حساسیت اضطرابی (641/0=r) و احساس تنهایی (629/0=r) با نوموفوبیا در نوجوانان دختر و پسر معنی‌دار است (05/0>p). همچنین نتایج نشان داد، جنسیت در رابطه بین حساسیت اضطرابی (79/0=) و نوموفوبیا و در رابطه بین احساس تنهایی (97/0-=) و نوموفوبیا در نوجوانان، نقش تعدیلگر دارد (05/0>p)، به گونه‌ای که دختران با حساسیت اضطرابی بالا و احساس تنهایی بالا نسبت به دختران با حساسیت اضطرابی پایین و احساس تنهایی پایین نوموفوبیا بیشتری داشتند؛ اما پسران با حساسیت اضطرابی بالا و احساس تنهایی بالا نسبت به پسران با حساسیت اضطرابی پایین و احساس تنهایی پایین نوموفوبیا کمتری داشتند. این نتایج نشان می‌دهد که رابطه بین حساسیت اضطرابی و نوموفوبیا و رابطه بین احساس تنهایی و نوموفوبیا در نوجوانان دختر قویتر از نوجوانان پسر است |
| کلیدواژه ها |
| احساس تنهایی، جنسیت، حساسیت اضطرابی، نوموفوبیا |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی |