| فلسفه به عنوان ابزار درمانی: رویکرد مشاوره فلسفی به کودکان |
| کد مقاله : 1139-6MEDUCT |
| نویسندگان |
|
محسن کردلو *1، امیر مرادی2، زینب اسماعیلی3 1دانشگاه فرهنگیان گیلان 2هیات علمی دانشگاه فرهنگیان کرمانشاه 3آموزش و پرورش |
| چکیده مقاله |
| هدف پژوهش حاضر بررسی فلسفه به عنوان ابزار درمانی: رویکرد مشاوره فلسفی به کودکان است. پژوهش از نظر هدف کاربردی و از لحاظ شیوه گردآوری داده‌ها کیفی است که به روش تحلیل فلسفی، از نوع تحلیل مفهومی انجام شد. جامعه منابع پژوهش شامل کلیه اسناد، مدارک و منابع مرتبط با پژوهش‌ها بود. با توجه به ماهیت پژوهش، ابزار و روش گردآوری داده‌ها شامل برگه‌های فیش و بهره‌گیری از روش فیش‌برداری از منابع مذکور و روش تجزیه و تحلیل داده‌های گردآوری شده، کیفی و مبتنی بر تحلیل فلسفی و منطقی بود. یافته‌های نشان داد؛ فلسفه به عنوان یک ابزار درمانی به استفاده از مفاهیم و روش‌های فلسفی برای کمک به افراد در درک و مدیریت چالش‌های فکری، روانی، احساسی و اجتماعی اشاره دارد. عناصر کلیدی فلسفه به عنوان ابزار درمانی شامل: کاوش در معانی و ارزش‌ها، تحریک تفکر انتقادی، پرسشگری فلسفی و ایجاد حس تعامل با خود و دیگران و خود آگاهی است. با توجه به اینکه مشاوره فلسفی به عنوان یک روش و رویکرد آموزشی دارای تأثیرات مثبت فراوانی بر رشد فکری، اجتماعی و عاطفی افراد است می تواند در مورد کودکان به کار گرفته شود. مهمترین رویکردهای مشاوره فلسفی به کودکان شامل رویکرد مبتنی بربازی‌‌های فلسفی،رویکرد دیالوژیک/ گفتگویی/ سقراطی، رویکرد مبتنی بر داستان گویی و داستان نویسی( مولفانه) است. فرصت‌ها مشاوره فلسفی به کودکان شامل: توسعه تفکر انتقادی، توسعه مهارت‌های اجتماعی، وتوانایی حل مشکل است. تنگنا‌های مشاوره فلسفی به کودکان شامل: چالش‌های زبان و مفاهیم، مقاومت والدین و جامعه، عدم بلوغ شناختی برخی ازکودکان، انتظارات نامناسب، احساسات متغیر است. |
| کلیدواژه ها |
| فلسفه، مشاوره فلسفی به کودکان، رویکردهای مشاوره فلسفی به کودکان، فرصت‌ها و چالش‌های فلسفی به کودکان |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی |