مقایسه اثربخشی روش تدریس استقرایی مشارکتی و استقرایی سخنرانی بر کیفیت یادگیری دانش آموزان ابتدایی
کد مقاله : 1099-6MEDUCT (R1)
نویسندگان
معراج درخشان *
گروه آموزش روان شناسی و مشاوره، دانشگاه فرهنگیان، صندوق پستی 889-14665 تهران، ایران
چکیده مقاله
هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی دو روش تدریس استقرایی مشارکتی و استقرایی سخنرانی بر کیفیت یادگیری دانش آموزان در کلاس درس بود. شرکت‌کنندگان پژوهش 60 دانش آموز مدارس ابتدایی شهر شیراز بودند که به روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‎ای انتخاب و با روش گمارش تصادفی در گروه های پژوهش گذارده شدند. ابزارهای مورد استفاده پژوهش، پرسشنامه‌ی کیفیت یادگیری کلاس رحمانی و همکاران (1389) بود. برای بررسی پایایی مقیاس از ضریب آلفای کرانباخ استفاده گردید که نتایج نشان دهنده پایایی قابل قبول مقیاس‏ بود. به منظور بررسی تاثیر روش های تدریس بر کیفیت یادگیری از آزمون تحلیل واریانس تک متغیره با استفاده از نرم افزار SPSS استفاده شد. یافته‌ها نشان داد که هر دو روش تدریس استقرایی مشارکتی (01/0>p) و استقرایی سخنرانی (01/0>p) دارای تاثیر مثبت و معنادار بر افزایش کیفیت یادگیری بودند. همچنین، روش بین هر روش تدریس در اثربخشی کیفیت یادگیری نیز تفاوت معناداری یافت شد (04/0>p) که حاکی از آن بود که روش تدریس استقرایی مشارکتی تاثیر معنادار بیشتری بر کیفیت یادگیری دارد. از یافته های حاصل از این پژوهش می توان نتیجه گیفت که روش های تدریس مبتنی بر استقرا تاثیر معناداری بر کیفیت یادگیری دارند هرچند روش استقرایی مشارکتی مطلوبیت بیشتری نشان داد.
کلیدواژه ها
استقرایی مشارکتی، استقرایی سخنرانی، کیفیت یادگیری
وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی