| مروری بر بررسی رابطۀ سبک‌های فرزندپروری والدین با رشد اجتماعی کودکان |
| کد مقاله : 1071-6MEDUCT (R2) |
| نویسندگان |
|
زهرا رحیمی *1، آزاده رمضان‌شیرسپانی2، رحیم محجوب2 1دانشجوی کارشناسی پیوسته ی آموزش ابتدایی، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران 2معلم و مدرس مدعو دانشگاه فرهنگیان، مدیریت امور پردیس‌های استان قزوین، ایران |
| چکیده مقاله |
| این مقاله به مطالعه مروری تأثیر سبک‌های فرزندپروری والدین بر رشد اجتماعی کودکان می‌پردازد. رشد اجتماعی یکی از جنبه‌های کلیدی توسعه کودک است که تحت‌تأثیر عوامل متعددی، به‌ویژه سبک‌های فرزندپروری قرار می‌گیرد. این تحقیق با استفاده از روش‌شناسی کیفی و بررسی منابع معتبر، شامل مقالات علمی، کتب و گزارش‌های معتبر در حوزه آموزش‌وپرورش، به شناسایی بهترین شیوه‌های فرزندپروری پرداخته و راهکارهایی برای کمک به بهبود سبک‌های فرزندپروری برای والدین، در راستای حمایت مؤثر از رشد اجتماعی کودکان ارائه می‌دهد. بر اساس یافته‌ها، چهار سبک اصلی فرزندپروری شامل والدین مقتدر، مستبد، سهل گیر و بی‌اعتنا شناسایی شده‌اند. والدین مقتدر با حمایت عاطفی و انتظارات منطقی، به کودکان کمک می‌کنند تا مهارت‌های اجتماعی و عاطفی خود را تقویت کرده و به استقلال و اعتمادبه‌نفس دست یابند. اما والدین مستبد، به طور بالقوه می‌توانند اضطراب و کاهش اعتمادبه‌نفس را در کودکان ایجاد کنند. از سوی دیگر، والدین سهل گیر با اعطای آزادی زیاد، حس خودمختاری را تقویت می‌کنند، اما در تعیین حد و مرزها ناتوان‌اند. همچنین، والدین بی‌اعتنا می‌توانند به‌عنوان موانعی جدی در مسیر رشد اجتماعی عمل کنند. نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که رویکردهای مقتدرانه به طور قابل‌توجهی می‌توانند به پرورش بزرگسالانی مستقل، با اعتمادبه‌نفس و موفق منجر شوند و اهمیت توجه به سبک‌های فرزندپروری را در دستیابی به این هدف به‌وضوح نمایان می‌سازد. |
| کلیدواژه ها |
| سبک‌های فرزندپروری، رشد اجتماعی، کودکان |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر |