| رابطه شادی با باورهای اعتقادی و عمل به باورهای دینی |
| کد مقاله : 1024-6MEDUCT (R2) |
| نویسندگان |
|
زاهده رحمانیان *1، عارفه ریاحی2 1استادیار، گروه آموزش روانشناسی و مشاوره، پردیس فاطمه الزهراء، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران. 2دانشجوی کارشناسی رشته امور تربیتی دانشگاه فرهنگیان، یزد، ایران. |
| چکیده مقاله |
| هدف: از جمله نیازهای فطری انسان نشاط و شادی است؛ عوامل مختلفی بر ایجاد شادی و افزایش آن تأثیرگذارند که از آن جمله مذهب و دینداری می‌توانند اهمیت بالایی داشته باشند. لذا، هدف از پژوهش حاضر تعیین رابطه شادی با باورهای اعتقادی و عمل به باورهای دینی در افراد ایرانی مسلمان بود. روش: پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. از بین جامعه ایران، 262 زن و مرد ایرانی مسلمان در سطوح تحصیلی مختلف به صورت دردسترس پرسشنامه دینداری گلاک و استارک (1965)، آزمون عمل به باورهای دینی (معبد) و پرسشنامه شادی و نشاط را تکمیل نمودند. یافته‌ها: آزمون همبستگی پیرسون نشان داد بین شادی با باورهای اعتقادی و ابعاد اعتقادی، عاطفی، مناسکی و نیز بین شادی و عمل به باورهای دینی و بعد سبک زندگی و عمل دینی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. بااین حال بین شادی و بعد پیامدی رابطه منفی و معناداری وجود دارد. رگرسیون پس رونده نشان داد از بین ابعاد مختلف باور و عمل به مسائل اعتقادی فقط بعد اعتقادی، بعد عاطفی، بعد پیامدی، بعد مناسکی، بعد سبک زندگی، و عمل به باورهای دینی پیش بینی کننده شادی هستند و بعد پیامدی از متغیر باورهای اعتقادی از تمامی ابعاد ذکر شده بیشترین قدرت پیش بینی کننده شادی را دارد. نتیجه گیری: نه تنها افزایش باورهای اعتقادی پیش بینی کننده شادی است بلکه عمل به باورهای دینی نیز پیش بینی کننده افزایش شادی است ولی باور پیروان در خصوص اثرات باورها، اعمال، تجارب و دانش دینی بر زندگی روزمره منجر به کاهش شادی آنان می‌شود. |
| کلیدواژه ها |
| شادی، باورهای اعتقادی، عمل به باورهای دینی. |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر |